Αν το Πεδίο Μάχης Γη και το Αποστολή Γη υπήρξαν οι τελευταίες νουβέλες του Λ. Ρον Χάμπαρντ, σε καμιά περίπτωση δεν αποτέλεσαν το τέλος της ισόβιας αφοσίωσής του στην τέχνη της γραφής. Χρόνια νωρίτερα, ως πρόεδρος του Κλάδου της Συντεχνίας Αμερικανικής Φαντασίας της Νέας Υόρκης, ασκούσε αδιάκοπα πιέσεις για λογαριασμό νέων συγγραφέων: εργαζόταν για να τους δει να γίνονται δεκτοί ως δόκιμοι σε επαγγελματικές τάξεις της Συντεχνίας, γράφοντας εκπαιδευτικά άρθρα για τα διάφορα περιοδικά του επαγγέλματος και ποικιλοτρόπως βοηθώντας τους νέους ή αδημοσίευτους συγγραφείς να κερδίσουν μια θέση σε μια αγορά που κατά παράδοση ήταν κλειστή.

Στη συνέχεια, στα τέλη του 1983, δηλώνοντας: «Εγκαινίασα ένα μέσο για νέους και εκκολαπτόμενους συγγραφείς, έτσι ώστε να έχουν μια ευκαιρία για τις δημιουργικές τους προσπάθειες να γίνουν γνωστοί και να αναγνωριστούν», ανακοίνωσε το Διαγωνισμό του για τους Συγγραφείς του Μέλλοντος. Το Χρυσό Βραβείο του Λ. Ρον Χάμπαρντ για τους Συγγραφείς του Μέλλοντος, το οποίο ιδρύθηκε συγκεκριμένα στο όνομα της ανακάλυψης και ενθάρρυνσης νέων συγγραφέων της εικοτολογικής φαντασίας, έχει γίνει το πιο αναγνωρισμένο βραβείο του είδους του. Πράγματι, έχει γίνει ο μεγαλύτερος, πιο επιτυχημένος και αποδεδειγμένα το πλέον σημαίνον μέσο για εκκολαπτόμενα δημιουργικά ταλέντα στον κόσμο της σύγχρονης φανταστικής λογοτεχνίας. Αντικατοπτρίζοντας την ανησυχία του Λ. Ρον Χάμπαρντ για τους φιλόδοξους καλλιτέχνες, η μοναδική απαγόρευση εισόδου ήταν ότι οι υποψήφιοι δεν έπρεπε να έχουν προηγουμένως δημοσιευθεί επαγγελματικά. Για να εξασφαλιστεί επαγγελματική εμπειρογνωμοσύνη για την επιλογή των νικητών, οι κριτές, τόσο του παρελθόντος όσο και του παρόντος αποτελούν μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα στην εικοτολογική φαντασία, μεταξύ των οποίων: ο Λάρι Νίβεν, ο Όρσον Σκοτ Καρντ, ο Ρόμπερτ Σίλβερμπεργκ, ο Φρανκ Χέρμπερτ, ο Τζέρι Πουρνέλ, ο Φρέντερικ Πολ, ο Τζακ Γουίλιαμσον και η Αν Μακάφρεϊ.

Δεδομένου ότι ο Λ. Ρον Χάμπαρντ αρχικά ξεκίνησε την καριέρα του σε μια εποχή κατά την οποία η λαϊκή μυθιστοριογραφία περιείχε περίτεχνες εικονογραφήσεις, ήταν πολύ πρέπον το ότι θα ενέπνεε επίσης και το Διαγωνισμό για τους Εικονογράφους του Μέλλοντος. Καθιερώθηκε με σκοπό να ενθαρρύνει τον καλλιτέχνη της εικοτολογικής φαντασίας, προσφέροντας στους νικητές του διαγωνισμού βραβεία τόσο σε μετρητά όσο και με εκδόσεις στην ετήσια ανθολογία με τίτλο Ο Λ. Ρον Χάμπαρντ Παρουσιάζει τους Συγγραφείς του Μέλλοντος. Εκείνη η ανθολογία, παρεμπιπτόντως, έχει γίνει η εμπορική επιτυχία με τις μεγαλύτερες πωλήσεις του είδους και έχει αναδειχθεί ως εφαλτήριο για τη δημοσίευση και άλλων έργων. Στην πραγματικότητα, ο Διαγωνισμός για τους Συγγραφείς του Μέλλοντος του Λ. Ρον Χάμπαρντ, μέχρι σήμερα, βοήθησε στο να μπουν περισσότερες από 500 πρωτοποριακές νουβέλες στα αμερικανικά ράφια.

«Θεωρείται ότι ένας καλλιτέχνης ξεκινά πράγματα», έγραψε ο Λ. Ρον Χάμπαρντ κατά την έναρξη του διαγωνισμού του. «Ο καλλιτέχνης εγχέει το πνεύμα της ζωής σε έναν πολιτισμό». Παρά το γεγονός ότι ήδη μιλούσε για τους μελλοντικούς συγγραφείς, τα ίδια ακριβώς συναισθήματα ισχύουν σαφώς και για τον ίδιο. Σήμερα υπάρχουν πάνω από 250 εκατομμύρια βιβλία του Λ. Ρον Χάμπαρντ, φαντασίας και μη, σε κυκλοφορία και το πρόγραμμα είναι να δημοσιευτούν τόσο τα παλαιότερα βιβλία του όσο και τα ανέκδοτα έργα του, πράγμα που κάνει τον αριθμό να αυξάνεται συνεχώς. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, ο στόχος έχει επιτευχθεί. Όπως δήλωσε ο καθηγητής της αγγλικής και ξένων γλωσσών Στέφεν Β. Γουάλεϊ, «Χωρίς αμφιβολία, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ είναι ένας από τους πιο παραγωγικούς και σημαίνοντες συγγραφείς του εικοστού αιώνα». Ως απόδειξη, το μεγαλύτερο τμήμα των έργων του έχει τιμηθεί με βραβεία από λογοτεχνικές οργανώσεις όπως η Γαλλική Εθνική Ομοσπονδία για τον Πολιτισμό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Αίγλης και η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Τεχνών. Ως περαιτέρω απόδειξη στέκεται το εντυπωσιακά μεγάλο και ποικιλόμορφο πλήθος αναγνωστών και ο πολύ μεγάλος αριθμός κολεγίων και πανεπιστημίων όπου οι φοιτητές μελετούν το έργο του και πασχίζουν, όπως ο ίδιος έθεσε κάποτε, «να γράφω, να γράφω και στη συνέχεια να γράφω λίγο περισσότερο. »Και ποτέ να μην επιτρέπω στην κούραση, την έλλειψη χρόνου, το θόρυβο, ή οποιοδήποτε άλλο πράγμα να με βγάλει από την πορεία μου».